Vesperi diei XXIX mensis Novembris, hora Pechinensi, "Technicae Traditionales Sinenses ad Theam Coquendam et Consuetudines Affines" a Sinis declaratae examinationem in XVII sessione ordinaria Commissionis Intergubernativae UNESCO ad Patrimonium Culturale Immateriale Protectionis, Rabatae in Maroco habita, superaverunt. Index Repraesentativus UNESCO Patrimonii Culturalis Immaterialis Humanitatis inscriptus est. Artes traditionales Sinenses ad theam coquendam et consuetudines affines sunt scientia, peritia, et usus ad administrationem horti theae, collectionem theae, et fabricationem theae manualem pertinentes.theapoculumselectio, et theae potio et communicatio.
Ab antiquis temporibus, Sinenses theam serebant, decerpebant, parabant et bibebant, sexque genera theae excogitaverunt, inter quae sunt thea viridis, thea flava, thea nigra, thea alba, thea oolong et thea nigra, necnon thea odorata et alia thea refecta, et plus quam duo milia generum productorum theae. Ad bibendum et communicandum. Utentes...theainfusoriumAroma theae incitare potest. Modi traditionales theae parandae praecipue in quattuor regionibus maioribus theae congregantur: Jiangnan, Jiangbei, Sinae Austro-Occidentalis et Australis, ad meridiem fluminis Huaihe in montibus Qinling, et ad orientem planitiei Qinghai-Tibet. Mores pertinentes per totam terram late diffundi et inter gentes communes sunt. Maturae et bene evolutae artes traditionales theae parandae, necnon usus socialis amplus et profundus, creativitatem et varietatem culturalem nationis Sinensis reflectunt, atque notionem theae et mundi necnon inclusivitatis exprimunt.
Per Viam Sericam, Viam Antiquam Equorum Theae, et Caerimoniam Theae Wanli, thea per historiam iter fecit et fines transiit, et ab hominibus toto orbe amatur. Medium magni momenti facta est ad mutuam intelligentiam et discendum inter civilizationes Sinenses et alias, et divitias communes civilizationis humanae posita est. Adhuc, in summa 43 opera in patria nostra in Indicem et Indicem Hereditatis Culturalis Immaterialis UNESCO inclusa sunt, primum locum in mundo tenens.
Tempus publicationis: VII Kal. Ian. MMXXII